Oferta

Prywatny Gabinet Kardiologiczny w Szczecinie


Echokardiografia

Echokardiografia (USG, UKG) jest obok EKG najczęściej stosowaną metodą diagnostyczną w kardiologii i podstawową techniką diagnostyki obrazowej. W badaniu echokardiograficznym wykorzystuje się fale akustyczne wysokiej częstotliwości, znacznie powyżej pasma częstotliwości słyszalnych przez ucho ludzkie. Rejestrowane przez przetwornik echa są przetwarzane w układach odbiorczych ultrasonografu i następnie wyświetlane na monitorze tworząc obrazy narządów.

Badanie pozwala ocenić:

  • wielkość serca, jego poszczególnych jam (komór i przedsionków) oraz dużych naczyń wychodzących z serca (aorta i tętnica płucna) i dochodzących do serca (żyła główna górna i żyła główna dolna)
  • grubość ścian komór serca (ocena przerostu)
  • kurczliwość poszczególnych segmentów komór (wydolność serca)
  • funkcję zastawek serca (niedomykalność, zwężenie)
  • przepływy krwi przez zastawki i duże naczynia.

Próba wysiłkowa na bieżni

W czasie kontrolowanego wysiłku fizycznego (chód lub bieg na ruchomej bieżni) rejestruje się ciągle zapis EKG i dokonuje pomiarów ciśnienia tętniczego krwi. Badanie służy jako test diagnostyczny w chorobie wieńcowej.

O wyniku dodatnim, czyli nieprawidłowym, mówimy, gdy typowym zmianom w EKG towarzyszą bóle w klatce piersiowej. Należy jednak pamiętać, że próba wysiłkowa ma ograniczoną czułość w wykrywaniu choroby wieńcowej - 70%. Oznacza to, że u 100 naprawdę chorych pacjentów próba wysiłkowa da wynik dodatni (tzn. pozwoli na rozpoznanie choroby) tylko u 70.

Ponadto próba wysiłkowa jest przydatna w ocenie leczenia farmakologicznego lub zabiegowego (np. by-passy, angioplastyka wieńcowa) w ocenie wydolności serca, planowaniu rehabilitacji. Pozwala też na pokazanie np. pacjentom po zawale serca, że mogą bezpiecznie wykonać nawet duży wysiłek fizyczny.


Holter EKG

To długoterminowa rejestracja EKG (od 24 godzin, nawet do 7 dni), która umożliwia zapis od 3 do 12 odprowadzeń elektrokardiograficznych. Służy głównie do diagnozowania zaburzeń rytmu serca, takich jak pobudzenia przedwczesne nad- i komorowe, częstoskurcze nad- i komorowe, migotanie przedsionków oraz zaburzeń przewodzenia przedsionkowo-komorowego (tzw. bloki p-k). Ponadto jest przydatna w diagnostyce choroby wieńcowej pokazując elektrokardiograficzne cechy niedokrwienia serca wywołane codzienną aktywnością fizyczną. Badanie holterowskie jest wykorzystywane w kwalifikacji chorych do zabiegowego leczenia zaburzeń rytmu serca (ablacja), implantacji stymulatorów i kardiowerterów-defibrylatorów serca oraz do koronarografii.


Kontrola stymulatora serca

kontrola stymulatora serca

Kontrolę pracy stymulatora serca (rozrusznika) należy przeprowadzać w zależności od potrzeby co 6-12 miesięcy. W czasie kontroli sprawdza się elektryczne parametry stymulacji, stan baterii (można określić na jak długo jeszcze wystarczy) oraz analizuje pamięć stymulatora, gdzie zapisuje się wiele cennych informacji o rytmie pracy serca. Szczególne znaczenie ma możliwość udokumentowania i rejestracji epizodów migotania przedsionków (w stymulatorach dwujamowych).